Categorieën
Russisch ABC Uncategorized

K – Квашеная капуста (kvasjenaja kapoesta), zuurkool

Het balkon

In Rusland zijn vierkante meters goud waard. Er is nooit genoeg bewoonbare oppervlakte (жилплощадь) in de appartementjes waar vaak drie generaties bijeenhokken.

Vandaar dat het balkonnetje waarmee de meeste Russische appartementen zijn uitgerust, wordt gebruikt voor nuttiger doeleinden dan ontbijten in het zonnetje.

In de winter is het balkon de tweede diepvriezer. De rest van het jaar is het een vergaarbak voor allerlei rommel (хлам). Sommigen zetten er glas in en veranderen deze verloren ruimte in wat zij een loggia noemen (een van de vele Russische eufemismen).

Het balkon staat vol spullen die je maar een keer in het jaar gebruikt of die je eigenlijk weg wilt gooien: ski’s, oude verfpotten, enz. Op balkons wordt ook gerookt. Russen roken maar zelden binnenshuis.

Maar balkons zijn dus ook diepvriezers en koelkasten.

Voor mijn huwelijk had mijn broer me een schapenbout cadeau gedaan. Eerst zat die in onze diepvries. Daarna zijn we verhuisd. In ons nieuwe appartement hadden we geen diepvries. Omdat het buiten vroor, ging de schapenbout op het balkon, waar hij de winter doorbracht, bedekt onder een laag sneeuw. Tot het in maart begon te dooien en we ons rijkelijk te laat herinnerden dat we vlees in huis hadden.

Fermenteren

In Rusland hebben de mensen de gewoonte om hun groenten en fruit niet in azijn op te leggen, maar te fermenteren, ofkvasit (квасить).

De smaak van de augurken die in Rusland op de tafel staan, is niet de smaak van opgelegde augurken uit de supermarkt. Het fermentatieproces bezorgt ze een specifieke smaak. In Rusland wordt alles gefermenteerd, zelfs watermeloenen. Of kool.

Zuurkool

Op het balkon kan je ook een emmer met kvasjenaja kapoesta (квашеная капуста) plaatsen, Russische zuurkool.

Russische zuurkool is knapperiger dan de Duitse of Franse variant. De Russische keuken telt ook talrijke gerechten die je ermee kunt bereiden: sjtsji, soljanka, …

Ik heb het onlangs zelf geprobeerd. Hiervoor heb ik het eenvoudigste recept op het internet gevonden.

  • Snijd de kool in fijne, langwerpige stukjes.
  • Leg de stukjes in een pot uit email, plastic, glas of aardewerk (geen metaal, want dat reageert), in lagen die je afzonderlijk stevig aanstampt.
  • Op elke laag strooi je wat zout (20 g per kg kool).
  • Als je alles goed hebt aangestampt, staat er op het einde van dit proces water aan het oppervlak. Is dat niet het geval, giet er dan gekookt en afgekoeld water op, tot aan de rand van de kool.
  • Leg er vervolgens een gewicht op, zodat de kool steeds onder water staat.
  • Dek af met gaas.
  • Laat de kool een vijftal dagen staan op een donkere plek, op kamertemperatuur (dat mag ook langer zijn).
  • Wanneer de kool zijn kenmerkende zure smaak krijgt, kan je hem bewaren op je koele balkon (tot zes maanden).